තෙරක් නොපෙනෙන නමුදු කිසිවිට
දිවි කතර වැලි තලාවේ...
විටෙක හිනැහී විටෙක ලතැවී
නේක පියවර තබන්නේ මං මුලාවේ...
නේක හැඩයෙන් රටා මවමින්
ඇවිද ගිය දිගු මාවතේ...
ගීතයක් දුටුවේද කෙදිනක
දුකක් නොලියූ ජීවිතේ...
සුසුම් ඉකිලන සිනහ විගසිත
මියැසියකි දිවි සාගරේ...
නැවුම් පියවර මතු කරයි නිති
නේක රූ මවමින් හදේ...
No comments:
Post a Comment