මියුරු වදන් මුව අඟ රැදි මදහාස
කෙලි කවට කතා තෙපලන හිත මිතුරාන...
බාලේ පටන් සෙවනැල්ලයි තනි මැකුව
සෙනෙහස ඔබෙ තරම් වෙන කාගෙන් ලැබුව....
එක පත බෙදා එකටම කනවා අදටත්...
පොඩි සන්දියේ මල් මතකය ඇත තවමත්
සිදාදියේ රස්නෙට රැස් අඩු නොව්න
ඔබෙ හොඳ හිතට පරදින්නෙ මොනවද සොයුර...
සිනහව කඳුල සැප දුක යස අයස හැම
බෙද ගන්න ඔබ නොවැ මට වෙන කව්ද...
හිරු සඳු සේම දිදුලන කළණ මිතුදම
තිමිරය ඉරා පුබුදයි හිත හැමදාම....
බිතු සිතුවම් රූ මෙන් පිටු නොපාවන...
ජාතිත් පැතුවෙ වෙන්නයි ඔබ සකි සඟයාන...
ලේ මස් ඇට නහර විනිවිද ඇති මිතු දම් සමග
පෙරුමන් පුරමු එතෙරට යන්නට සසර...
nice dr...
ReplyDeletethank u dr :)
Delete