වනමලී

යායට පිබිදෙවි - කාටත් රහසේම

හිරු දැක හිනෙහෙවි - සුබ දසුනක් සේම

හසරැලි නංවාවි - සිත් ගිම් නැසු සේම

නෙත රංජන වෙවි - වනමලීයගේ දැකුම

සොඳුරු මුදු මකරන්ද - ලොව දසත විහිදාවි

මාවතේ මංදිරේ - හැම තැනක සුපිපේවි

නම් නොමැති කුසුම නුබ - සිත මඩළ සනසාවි

වෙහෙස දැනෙනා සිතට - සිලිලාරයක් වේවි

ජීවිත

නීල නිසල අහස් කුස යට

ළදළු නැලවෙන ගං දෑල මිටියාවතක

කළුද සුදුද අළුද කියන්නට වත් නොමදත් 

කිසිවෙක් කිසි කලෙක නොදුටු ජීවිත...

මලින් බර සොඳුරු වසන්තයක

තුරු පත් ගිලිහෙන මූසල වස්සානයක

ලොවම හඳුනන - ලොවම නොහඳුන

හුරු පුරුදු - නුපුරුදුම ජීවිත...

මද පවන් වැද සැලෙන

 මහා මාරුත සැලි සැලී ඉවසන

මුල් සිදී ඉදිරී ගරා වැටුන සඳ

දළු නගා යලිත් උපන් ජීවිත...

වෙණ තතක රැදුන

 ලසෝ ගීයක ලෙසින

හද පතුල් සිඹින

 සහස් හැඟුමන් එතුන ජීවිත...

නෙතඟ සිරවී සුසුම් දැවටී

සිනාවක් ලොව සොයන ජීවිත

කෙලෙස කවුරුන් හැඳින ගත්තද

වංකගිරියක ඇදෙන එවන් ජීවිත...

වැලි තලාවේ

තෙරක් නොපෙනෙන නමුදු කිසිවිට

දිවි කතර වැලි තලාවේ...

විටෙක හිනැහී විටෙක ලතැවී

නේක පියවර තබන්නේ මං මුලාවේ...

නේක හැඩයෙන් රටා මවමින්

ඇවිද ගිය දිගු මාවතේ...

ගීතයක් දුටුවේද කෙදිනක

දුකක් නොලියූ ජීවිතේ...

සුසුම් ඉකිලන සිනහ විගසිත

මියැසියකි දිවි සාගරේ...

නැවුම් පියවර මතු කරයි නිති

නේක රූ මවමින් හදේ...

කෙන්බිමක්

තිමිර විනිවිද නැගේ දිනකර

පුබුදු කරවා දියඟ දස දෙස

නිමා කල සද එවන් මෙහෙවර

ගිලී සැඟවෙයි සිඳු පතුල මැද

විදා මුදු මකරන්ද මනහර

කැකුළු මල් පිබිදේවි තුරු අඟ

ලොවක් සැනසුව සොඳුරු රුව වුව

දිනක සැඟවෙයි පරව මිහිමත

රුදු කතර සරසනා කෙන්බිමක් වී නිබඳ

සරතසැක් නිමා කල හැකි නම් විඩාලන මනු කැලක

හැර ගියත් දිනෙක මුවගින් ගලනා සුසුම වුව

කිත් රාව රැව් දේවි ලොව හැඩ කල උතුම් දන විලස