කාලාත්‍රයේ යාත්‍රකයානෙනී,
දෙන්න මට ඔබ වරම
පියඹා යන්නට අතීතයට....
එබී බලන්නට අනාගතයට....
මඟ වැරදුන තැන් බොහොමැයි
නිසි මාවත් රිසි නොවුනයි
උඩඟුව මානෙන් පීඩිතවූ සඳ
කෙම් බිම් පසු කර ඇදුනයි....
මට යලි මාවම හමුවන මොහොතක
කියා ගන්න ඇත දහසක් දේ
අතීතයට ගොස් මුමුනා එන්නම්
නිමේශයක ඉඩ දෙනවා නම්....
නව සිතුවිල්ලෙන් නැවත සිතන්නට
ජීවන මංපෙත එළිය කරන්නට
ලද දිවියේ සුබ අරුත් දකින්නට
පොරොන්දු වෙනවා මං....
No comments:
Post a Comment