සඳේ හිනැහෙම්

පුර සඳට පමනක් ඇයි කව් ගී ලියවෙන්නේ

අවපස සඳට ඇයි  ගැරහුම් නගන්නේ

එකම සඳක් නම් පායා දිලෙන්නේ

ඇයි මේ වෙනස තාමත් මට නොහැඟෙන්නේ... 

අඳුර මැද මෝදු වෙන්නයි නිසි කල් යල් බලන්නේ

දින දින පුරාලයි පෙරුමන් නුඹ ගැබ නැගෙන්නේ

අමාවක ගෙවාලයි සඳ දිය මිහිමත වැඟිරෙන්නේ

පිරෙන සඳ අමතකද පිරි සඳට විතරක් ගුණ ගී ගයන්නේ...

තිමිරය ඉරා නැගුනත් නිලඹර පලවා සිත් රැදි ගිම්

අවපස සේම පුරපස නැවතත් එයි එය වේ දිය දම්

දන්නා නිසා දිදුලන බව නුබගැබ මනරම්

ගැරහුම් සේම පැසසුම් ඉවසයි මොනයම්...